اخبار اول مه در کشورهاى جهان
تهيه و تنظيم٬ سياوش دانشور
ترکیه :
کارگران ترکيه در اول مه امسال مجددا پرچم هايشان را در ميدان تقسيم به اهتزار درآوردند. سال ١٩٧٧ نظاميان فاشيست اجتماع کارگران در ميدان تقسيم را به گلوله بستند. صدها نفر را زخمى و ٣٧ کارگر را به قتل رساندند. قتل عام کارگران در ميدان تقسيم مقدمه کودتاى سپتامبر ١٩٨٠ شد که طى آن قتل عام وسيع ترى از کارگران و کمونيستها و نيروهاى انقلابى صورت گرفت. ميدان تقسيم نيز با خاطره خونين ١٩٧٧ براى اجتماعات اول مه کارگران ممنوع اعلام شد. در سالهاى ٨٩-٩٠ هفت سنديکاى کارگرى براى اول مه در ميدان تقسيم قرار گذاشتند که از همان آغاز حرکت پليس بسوى کارگران شليک کرد و کارگرى بنام محمد جان باخت. هر سال کارگران در اول مه خواستند خود را به ميدان تقسيم برسانند و پليس با سرکوب مانع شده است. اول مه در ترکيه سنتا ميدان جنگ پليس سرمايه و کارگران محروم بوده است.
سال ٢٠١٠ دولت زير فشار ناچار شد حضور سنديکاها و کارگران را در ميدان تقسيم قبول کند. اين عقب نشينى البته با قرق ٢٢٠٠٠ نيروى پليس و يگانهاى ضد شورش همراه بود. کارگران در اينروز عليه قاتلين سال ١٩٧٧ حرف زدند٬ ياد رفقاى جان باخته شان را گرامى داشتند و پرچم قديمى اول مه را با عکس جانباختگان برافراشتند. بزرگترين اجتماع کارگرى اول مه که برخى اخبار تا٢۵٠ و ٣٠٠٠٠٠ نفر تخمين زده اند در استانبول صورت گرفت. در اطراف ميدان تقسيم پليس با تظاهر کنندگان درگير و مبادرت به پرتاب گاز اشک آور و تيراندازى و دستگيرى تظاهر کنندگان کرد.
حزب اتحاد کمونيسم کارگرى پيامى خطاب به کارگران ترکيه در روزهاى قبل از اول مه ارسال کرد و حمايت و همبستگى عميق خود و کارگران ايران را از مبارزات کارگران در ترکيه اعلام نمود.
یونان :
يونان حلقه ضعيف اقتصاد بحران زده سرمايه دارى اروپا است. يونان در آستانه سقوط است. اعتصابات و شورشهاى يکسال گذشته و بروز علائم خطرناک تشديد بحران اقتصادى که ميتواند مانند مهره دومينو برخى از کشورهاى ديگر اروپائى را به وضع مشابهى دچار کند٬ دنيا را به صرافت "نجات يونان" انداخته است. کمک بانک جهانى به يونان٬ که البته بايد بخش عظيم آن به پرداخت وامها اختصاص يابد٬ مانند هميشه با بالابردن سن بازنشستگى٬ کاهش دستمزدها٬ قطع نسبتا کامل خدمات دولتى و يک تعرض عنان گسيخته به معيشت طبقه کارگر همراه است.
روز کارگر در يونان متاثر از اين وضعيت ويژه بود و کارگران و مردم معترض به سياستهاى بانک جهانى و تعرض بيشتر به معيشت خود اعتراض داشتند. تظاهرات اول مه در آتن به درگيرى پليس و استفاده از خشونت عليه کارگران و مردم معترض منجر شد. اول مه ملتهب در يونان مقدمه اعتصاب عمومى در همين هفته بود. مسئله يونان "يونانى" نيست و هر اتفاقى در يونان٬ چه وخامت بيشتر اوضاع اقتصادى و چه وخامت وضعيت سياسى٬ ديگر کشورهاى اروپا و منطقه را تحت تاثير جدى قرار خواهد داد. حزب کمونيست يونان با شعار "مردم اروپا بپاخيزيد" در اول مه شرکت کرد. يونان در يک کلام در ابهام آينده بسر ميبرد و اول مه منعکس کننده اين ابهام عمومى بود .
هندوستان
در هندوستان اول مه مصادف شد با اعتصاب عمومى. به فراخوان چند حزب چپ اعتصابى ٨ ساعته هندوستان را عملا تعطيل کرد. تظاهراتهاى اول مه در هندوستان نيز متاثر از اين اعتصاب بود. داستان هندوستان نيز مانند هرجاى ديگر مقابله کارگران با تدابير سرمايه داران براى شکستن بار بحران اقتصادى روى دوش کارگران است. بدنبال بحران سرمايه دارى جهانى و تعرضى که از هر سو سرمايه به کارگران صورت داده است و هنوز ادامه دارد٬ اعتصاب و اعتصاب عمومى و پرچم سرخ و ادبيات انقلابى در کشورهاى مختلف بيشتر از هر زمانى به فرهنگ سياسى رايج خود را تحميل ميکند. بنوعى دنيا دارد چهره کلاسيک تر خود را پيدا ميکند.
مصر :
مصر بعنوان مهمترين کشور دنياى عرب وضعيت ناروشنى دارد. بحران اقتصادى و اعتراضات وسيع کارگرى در مصر چشم انداز تحولات جديدى را پيش رو ميگذارد. در مصر سياست هاى بانک جهانى و روند موسوم به خصوصى سازى به بيکارى هاى وسيع منجر شده است. آنچه در ايران در حال اجرا است در مصر قدمهائى جلوتر است. اول ماه مه در مصر متاثر از اين وضعيت و اعتراض به آن بود. مصر آبستن اعتراضات و اعتصابات وسيع کارگرى است.
لبنان :
در لبنان نيز رويدادهاى جديدى قابل مشاهده است. اسلاميون وزن شان پائين آمده و سکولارها جرات يافته اند که تکانى بخورند. کارگران و مردم در اول مه در بيروت وسيعا بيرون آمدند. اعتراض عليه راسيسم و تبعيض عليه کارگران خارجى يک وجه اعتراض اول مه لبنان بود. کارگران مهاجر در لنبان وسيعا در تظاهرات اول مه شرکت کردند. قريب ٢٠٠ هزار کارگر مهاجر از کشورهاى فيليپين و سريلانکا و اتوپيا در لبنان کار ميکنند که عمده آنها فيليپينى است.
کره جنوبی :
ببرهاى آسيا که زمانى آس هاى اقتصاد سرمايه دارى بودند حال و روز خوبى ندارند. رشد اقتصادى اين کشورها که روى دوش استثمار شديد و سرکوب صورت گرفته بود مدتهاست با اعتراضات راديکال کارگرى روبرو ميشود. در کره جنوبى سنتا اعتراضات کارگرى در اول مه به درگيرى با پليس ضد شورش منجر شده است. امسال نيز سئول شاهد رژه و اجتماع بيش از ٢۵٠٠٠ کارگر بود که بهبود شرايط معيشتى و قراردادهاى کار از خواستهاى محورى آن بود.
تايوان :
کارگران در تايوان عليه شرکتهاى انگل پيمانکارى و قراردادهاى موقت اعتراض کردند. سرمايه دارى از طريق اين شرکتهاى واسطه که بتدريج همه جاى دنيا از جمله در کشورهاى مهم صنعتى جاى پاى خود را محکم کرده اند٬ عملا سياست کاهش دستمزدها٬ بالا رفتن ساعت کار٬ کار مجانى و بردگى مدرن٬ قرارداد موقت و حذف تمام مزاياى برسميت شناخته شده کارگران را تحميل کرده اند. اعتراض ده هزار نفر از کارگران تايوان در اول مه روى اين جنبه متمرکز بود. کارگران خواهان تغيير شرايط کار و استخدام و برسميت شناسى حقوق کار توسط دولت بودند.
اندونزی :
کارگران اندونزى در اول مه عليه نابودى سيستم خدمات اجتماعى اعتراض کردند. قريب ١۵ هزار پليس و نيروى ضد شورش در اول مه خيابانهاى جارکارتا را قرق کردند تا به ياد کارگران بياورند که زمانى نه چندان دور چه کشتار مهيبى از کارگران و کمونيستهاى آن کشور کرده اند. کارگران نيز در رژه اول مه حرف خودشان را زدند٬ بر اتحاد طبقه کارگر تاکيد و سرکوبگران را تقبيح کردند.
فیلیپین :
کارگران فيليپين نيز درد مشابهى دارند. هزاران کارگر فيليپينى در اول مه عليه بيکارسازيها و فقر رو به تزايد اعتراض کردند. امنيت شغلى و تضمين هائى براى خانواده هاى کارگرى از جمله بيمه ها از خواستهاى محورى کارگران فيليپين در اول مه بود.
روسيه :
در روسيه و کشورهاى سابق بلوک شرق٬ با يک اختلاف فاز کارگران عليه اقتصاد بازار اعتراض ميکنند. اجتماعات اول مه امسال دراين کشورها متاثر از نتايج بحران اقتصادى و بيکارى و فقر بود. در بسيار موارد مردم ميگويند در گذشته وضع بهتر بود اما امروز فقر و بيکارى و بى مسکنى و بيمارى بيداد ميکند. حاکيمت مافيا٬ فساد بى حد و حصر ادارى٬ اختلاف شديد طبقاتى و گسترش فقر ناشى از آن از نتايج بازار آزاد براى کارگران اين کشورها بوده است. تظاهرات وسيع در مسکو و شهرهاى بزرگ روسيه عليه اين وضعيت بود. شعارهاى کارگران اروپا مانند ما هزينه بحران را پرداخت نخواهيم کرد در اول مه روسيه و کشورهاى سابق بلوک شرق پژواک پيدا کرد.
فرانسه :
کارگران فرانسه در سطح کشور صدها اجتماع و تظاهرات بزرگ و کوچک برپا کردند. کشمکش سالهاى اخير دولت دست راستى فرانسه با کارگران و تلاش براى تغيير در نظام استخدام و قانون دستمزدها عليرغم وقت خريدنهاى دولت و عقب نشينى هاى موقت به قوت خود باقى است. دراين ميان بازنشستگان و مهاجرين بيشترين لطمات را ديده اند. اعتراض و شعارهاى کارگران فرانسه در اول مه عليه سرمايه داران و سياستهاى انقباضى و وخامت شرايط کار و قانون هاى مترتب به آن بود.
ديگر تظاهراتهاى اول مه در کشورهاى اروپائى عمدتا روى تعرض دولت به معيشت کارگران به بهانه بحران اقتصادى و بيکارى و موج جديد بردگى بود. اتحاديه هاى کارگرى و احزاب پارلمانى سياست شان عمدتا انتقاد آبکى به خصوصى سازى و تبديل اول مه به پلاتفرم انتخابات پارلمانى بود. در آلمان٬ انگليس٬ ايتاليا٬ اسپانيا٬ و کشورهاى اسکانديناوى کم و بيش همين چهارچوب سياسى در اول مه پيش رفت. گروههاى کوچک و غير موثرتر چپ شعارهائى عليه سرمايه دارى و سياستهاى امپرياليستى داشتند و در مواردى آنارشيستها کار را به درگيرى خيابانى با پليس کشيدند. اما تريبونها دست بورکراتهاى اتحاديه اى بود که سياست شان همگامى با دولت و "وفاق ملى" براى گذاشتن بار بحران روى دوش کارگران و دادن وعده هاى توخالى انتخاباتى بود.
نپال :
در نپال امسال مائويست ها تظاهراتهاى بزرگى را برپا کردند که پليس عاجز از کنترل آن بود. وجود وسيع جمعيت در پايتخت نپال ترافيک را فلج کرده بود. درگيريهاى زيادى گوشه و کنار بوجود آمد. آنچه قابل روئيت بود اينبود که کارگران نميتوانند بيش از اين فقر تحميل شده را بپذيرند و فضاى اعتراضى پتانسيل تغييرات سياسى دراين کشور را نويد ميدهد.
اسرائيل:
در تل آويو کارگران فلسطينى و اسرائيلى با شعار "اتحاد در مقابل انفجار" در اول مه رژه رفتند. *
